ਦਿਲ ਤੇ ਮਾਸਕ
ਹਾਲਾਤਾਂ ਨੇ ਮੂੰਹ ਉੱਪਰ ਲਗਵਾਈ ਸੀ,
ਦਿਲ ਉਪਰ ਕਿਓਂ ਬੈਠਾਂ ਮਾਸਕ ਪਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਸਾਂਝ ਗੁਣਾਂ ਦੀ ਪੜਦਾਂ ਏਂ ਪਰ ਮੰਨਦਾ ਨਹੀਂ,
ਤਾਹੀਓਂ ਬੈਠਾਂ ਸਭ ਤੋਂ ਮੁੱਖ ਘੁਮਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਬੋਲਾਂ ਵਿੱਚ ਜੇ ਤਰਕ ਨਿਮਰਤਾ ਆਈ ਨਹੀਂ ,
ਕਿੰਝ ਨਾਨਕ ਦਾ ਸਕਦਾਂ ਸਿੱਖ ਅਖਵਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਮਨ ਨੀਵਾਂ ਤੇ ਮੱਤ ਉੱਚੀ ਜੇ ਹੋਈ ਨਾਂ ,
ਕੌਣ ਕਹੂ ਇਹ ਬਾਬੇ ਵਾਲਾ ਰਾਹ ਸੱਜਣਾ ।
ਜੇ ਸਮਝੇਂ ਕਿ ਤੇਰੇ ਬਿਨ ਸਭ ਮੂਰਖ ਨੇ,
ਇਹ ਤਾਂ ਤੇਰੀ ਹਉਮੇ ਭਰੀ ਖਤਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਇਸ ਜੱਗ ਉੱਪਰ ਇੱਕ ਹੀ ਜੀਵਨ ਰਮਿਆ ਹੈ,
ਰੁੱਖ,ਪੰਛੀ, ਜੀ, ਜੰਤੂ ਭੈਣ ਭਰਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਜੜ ਤੋਂ ਚੇਤਨ ਵੱਲ ਜੋ ਵਹਿੰਦਾ ਦਿਖਦਾ ਹੈ,
ਨਿਯਮ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖੁਦ ਹੀ ਆਪ ਖੁਦਾ ਸੱਜਣਾ ।
ਜੇ ਲੜਨਾ ਸੀ ਹੋਰ ਬਹਾਨੇ ਲੱਭ ਲੈਂਦਾ,
ਨਾਸਤਕ ਕਹਿ, ਨਾ ਘਿਸਿਆ ਰਾਗ ਸੁਣਾ ਸੱਜਣਾ ।।
ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਸਾਲ ( ਯੂ ਐਸ ਏ )
ਉਹ ਤੇ ਤੂੰ !
ਓਹ ਤੇ ਤੈਨੂੰ ਮਰਿਆ ਚਾਹੁੰਦਾ,
ਤੂੰ ਹੀ ਏਂ ਜੋ ਮਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।
ਉਹਦਾ ਸਰਦਾ ਤੇਰੇ ਬਾਝੋਂ,
ਤੇਰਾ ਕਾਹਤੋਂ ਸਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਤੇਰੇ ਜਨਮ ਤੋਂ ਤੇਰਾ ਦੁਸ਼ਮਣ,
ਭਾਵੇਂ ਚੁੱਕ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇਖ ਲੈ,
ਬਾਬੇ ਨਾਨਕ ਤੋਂ ਅੱਜ ਤਾਈਂ,
ਉਸਦਾ ਅੰਦਰ ਠਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਕਰਮਕਾਂਢ ਜਿਹੀ ਪੂਜਾ ਛੱਡਕੇ,
ਬਾਬੇ ਸੱਚ ਦੇ ਲੜ ਲਾਇਆ ਸੀ ।
ਸੱਚ ਦੇ ਨਿਯਮੀਂ ਕਿਰਤ ਕਰਦਿਆਂ,
ਉਸਤੋਂ ਜਾਂਦਾ ਜਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਸੰਨ ਸੰਨਤਾਲੀ ਵੇਲੇ ਜਿਗਰੀ,
ਨਫਰਤ ਕੋਲੋਂ ਬੇਵਸ ਹੋਕੇ ।
ਤੇਰੀ ਮਾਂ ਦੇ ਦੋ ਟੁੱਕ ਕਰਕੇ,
ਸੱਚ ਕੋਲੋਂ ਓਹ ਡਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।
ਭੋਲ਼ਾ ਪੰਛੀ ਜਾਣ ਨਾ ਸਕਿਆ,
ਦੋਖੀ ਕਿੰਝ ਸ਼ਿਕਾਰ ਖੇਡਦਾ ।
ਸੰਨ ਚੋਰਾਸੀ ਵਾਲਾ ਸਾਕਾ,
ਤੇਰੇ ਖਾਨੇ ਬੜਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਦੋਸ਼ੀ ਠਹਿਰਾਕੇ,
ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਹਥਿਆਰ ਬਣਾਵੇ ।
ਤੈਥੋਂ ਤੈਨੂੰ ਹੀ ਮਰਵਾਉਂਦਾ,
ਆਪੂ ਸਾਹਵੇਂ ਲੜਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ।।
ਤੇਰੀ ਜਖ਼ਮੀ ਮਾਂ ਨੂੰ ਇਕ ਦਿਨ ,
ਤੈਥੋਂ ਹੀ ਬਿਕਵਾ ਕੇ ਛੱਡੂ।
ਜੱਗ ਜਾਣਦਾ ਬਿਪਰ ਚੱਟਿਆ,
ਮੁੜ ਕੇ ਹੋਇਆ ਹਰਿਆ ਈ ਨਹੀਂ ।।
ਡਾ ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਸਾਲ (ਯੂ ਐਸ ਏ)
ਢਹਿ ਰਿਹਾ ਮਹਿਲ !! ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਜਿਸ ਮਾਸ ਨੋਚਿਆ , ਦੁਨੀਆਂ ਸਾਰੀ ਦਾ ।
ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿ ਚਲਿਆ ਹੈ , ਮਹਿਲ ਪੁਜਾਰੀ ਦਾ ।।
ਰੱਬ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਹੋਰਾਂ ਨੂੰ ਜਜਬਾਤੀ ਕਰਦਾ ਏ ।
ਆਪੂੰ ਧਰਮ ਦੀ ਪਹਿਲੀ ਪਉੜੀ ਤੋਂ ਵੀ ਹਰਦਾ ਏ ।
ਫਇਦਾ ਚੁੱਕਦਾ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨਾਲ ਲਾਈ ਯਾਰੀ ਦਾ ।
ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿ ਚਲਿਆ ਹੈ , ਮਹਿਲ ਪੁਜਾਰੀ ਦਾ ।।
ਚਾਲ ਨਾਲ ਇਕ ਰਸਤੇ ਵਾਲੇ ਵੱਖਰੇ ਕਰ ਲੈਂਦਾ ।
ਕਰ ਇਕੱਲੇ ਫਿਰ ਇਹ ਛੇਕੂ ਸਾਣ ਤੇ ਧਰ ਲੈਂਦਾ ।
ਏਹੀ ਸਿਖਿਆ ਬਿਪਰ ਗੁਰੂ ਤੋਂ ਕੰਮ ਮਕਾਰੀ ਦਾ ।
ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿ ਚਲਿਆ ਹੈ , ਮਹਿਲ ਪੁਜਾਰੀ ਦਾ ।।
ਸਦੀਆਂ ਤੋਂ ਤਾਂ ਏਦਾਂ ਹੀ ਇਹ ਕਰਦਾ ਆਇਆ ਹੈ ।
ਜਿਦ ਨਹੀਂ ਛੱਡਦਾ ਪਰ ਸੱਚ ਹੱਥੋਂ ਹਰਦਾ ਆਇਆ ਹੈ ।
ਇੱਕ ਦਿਨ ਤਾਂ ਲਭ ਜਾਣਾ ਹੁੰਦਾ ਹੱਲ ਬਿਮਾਰੀ ਦਾ ।
ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿ ਚਲਿਆ ਹੈ , ਮਹਿਲ ਪੁਜਾਰੀ ਦਾ ।।
'ਕੱਲੇ-'ਕੱਲੇ ਦੀਵੇ ਨੂੰ ਇਹ ਫੂਕਾਂ ਮਾਰ ਰਿਹੈ ।
ਪਰ ਨਾ ਜਾਣੇ ਚਿਣਗਾਂ ਅੰਦਰ ਭਾਂਬੜ ਬਾਲ਼ ਰਿਹੈ ।
ਆਖਿਰ ਫਟਣਾ ਗੁੱਸਾ ਸੰਗਤ ਸ਼ਰਧਾ ਮਾਰੀ ਦਾ ।
ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿੰਦਿਆਂ ਢਹਿ ਚਲਿਆ ਹੈ , ਮਹਿਲ ਪੁਜਾਰੀ ਦਾ ।।
ਗੁਰਮੀਤ ਸਿੰਘ ਬਰਸਾਲ (USA)
